Mesenchymale stromale cellen voor inflammatoire darmziekte
Onze huidige focus ligt op onderzoek naar de functionele en klinische impact van behandeling van verschillen vormen van inflammatoire darmziekten (IBD) met mesenchymale stromale cellen (MSC). Het LUMC was wereldwijd een van de eerste centra die de veiligheid van MSC-therapie bij de ziekte van Crohn testte. Deze studie werd gevolgd door een klinische fase I / II-studie naar de behandeling van perianale fistels geassocieerd met de ziekte van Crohn. Bij deze patiënten wordt een extra tunnel gevormd tussen de darm en de huid in buurt van de anus, wat leidt tot ernstig ongemak.
Mesenchymale stromale cellen voor endeldarmontsteking en leverfibrose
We willen steeds beter begrijpen hoe de behandeling met MSC precies werkt bij patiënten met IBD. Onderzoek met diermodellen is de basis om de MSC zelf én de behandeling steeds beter te maken. Binnenkort starten we met nieuwe klinische onderzoeken om het effect van MSC te bestuderen bij patiënten met een onbehandelbare endeldarmontsteking, ook wel refractaire proctitis genaamd.
Ook werken onderzoekers aan de effecten van MSC op de ontwikkeling van leverfibrose, een onomkeerbare ‘verlittekening’ van dat orgaan. Ons fundamentele onderzoek naar de vorming van fibrose vormt de basis voor toekomstig werk waarbij we leverfibrose bij patiënten willen verminderen door het gebruik van MSC. Dat kan op twee manieren: door de MSC systemisch aan patiënten te geven óf met machinale perfusietechnieken vlak voor levertransplantatie.
Voor de toekomst staan studies gepland naar het voorkomen van fibrose-ontwikkeling tijdens opslag en transport van gedoneerde levers. Met uiteindelijk als doel verbetering van de kwaliteit en het gebruik van donororganen. We werken hiervoor samen met andere transplantatiecentra en gebruiken machinale orgaanperfusie. Deze studies zullen plaatsvinden in de Organ Perfusion and Regeneration-unit van het LUMC.
Functie en ziektes van het spijsverteringskanaal
Het spijsverteringskanaal breekt voedsel af tot brandstof voor ons lichaam. Het kanaal bestaat uit buizen en organen waarin voedsel via de mond binnenkomt en afvalproducten het lichaam verlaten via de anus. Daartussen zijn de maag en de darmen de belangrijkste spijsverteringsorganen. De lever en de alvleesklier voorzien het spijsverteringskanaal van enzymen voor verdere voedselafbraak. De darmen zijn verdeeld in de dunne darm en de dikke darm. De dunne darm is voornamelijk betrokken bij de opname van voedingsstoffen. De dikke darm neemt water en zout op uit voeding.
Inflammatoire darmaandoeningen kunnen zowel de dunne als de dikke darm aantasten. De gevolgen voor de patiënten zijn vaak zeer ernstig. Voor kinderen heeft het LUMC een coeliakiepoli om hen en hun familie te helpen bij het navigeren door de aandoening. Daarnaast biedt het LUMC deskundige zorg voor slokdarmkanker, maagkanker, dikkedarmkanker (inclusief het zeldzame Lynch-syndroom), primaire leverkanker en alvleesklierkanker. In het LUMC Transplantatie Centrum worden (nier-)alvleeskliertransplantaties en levertransplantaties uitgevoerd.
